GN 47/2024 Archiwum

Wielki Czwartek z dziećmi w domu

Święta rozpoczynają się już dziś wieczorem. Choć w tym roku będziemy uczestniczyć w Mszy Wieczerzy Pańskiej przed szklanym ekranem, dobrze jest wprowadzić dzieci w to wydarzenie tak bogate w symbole. Opowiedzmy im dlaczego zamiast dzwonków słyszą kołatki, dlaczego ksiądz jest ubrany na biało i czemu zanosi Pana Jezusa do bocznego ołtarza. A potem zjedzmy razem dobrą kolację.

Choć Triduum Paschalne w tym roku będziemy przeżywać we własnych domach, a w Liturgii tych poszczególnych dni będziemy uczestniczyć siedząc przed szklanym ekranem komputera czy telewizora, warto rozmawiać z dziećmi o tym, jak ważny to czas. Warto też przybliżyć im znaki i symbole, które towarzyszą liturgii tylko podczas tych najważniejszych dni w roku.

Dziś Wielki Czwartek. Dzień, w którym szczególnie dziękujemy za dwa sakramenty - Eucharystię i Kapłaństwo. Msza Wieczerzy Pańskiej, sprawowana w Wielki Czwartek wieczorem, jest w zasadzie jedyną Mszą odprawianą w tym dniu. Wyjątkiem jest tzw. Msza Krzyżma, odprawiana w lokalnych katedrach, w czasie której biskup święci krzyżmo, czyli mieszaninę oleju i balsamu wykorzystywaną przy udzielaniu sakramentów chrztu, bierzmowania, święceń kapłańskich, biskupich, konsekracji kościołów i ołtarzy oraz oleje chorych i katechumenów. Podczas tej Mszy księża odnawiają przyrzeczenia kapłańskie. 

Obchody Triduum Paschalnego rozpoczynają się właśnie od Mszy Wieczerzy Pańskiej. To wydarzenie jest tak bogate w symbole, które nie występują w czasie innych liturgii, że warto przybliżyć je dzieciom. I sobie też.

  • Dlaczego ksiądz podczas Mszy Wieczerzy Pańskiej jest ubrany na biało? Ponieważ Wielki Czwartek jest pamiątką Ostatniej Wieczerzy oraz ustanowienia sakramentów kapłaństwa i Eucharystii.
  • Czemu podczas pieśni "Chwała na wysokości Bogu" biją wszystkie dzwony w kościele? Na znak wielkiej radości z ustanowienia Eucharystii i sakramentu kapłaństwa.
  • Co to za dziwne dźwięki, o głuchym i nieprzyjemnych brzmieniu, odzywają się podczas Przeistoczenia w miejsce dzwonków? To kołatki. Wszystkie dzwony i dzwonki się wyciszają aż do Gloria w Wigilię Paschalną. Kościół milknie. Bo nasz Pan został zdradzony i wydany za nasze grzechy. Dziś ta cisza i milczenie we wnętrzu świątyni staną się jeszcze bardziej przejmujące.
  • Dlaczego ksiądz myje nogi dwunastu mężczyznom? Dziś prawdopodobnie ten znak zostanie pominięty, ze względu na ograniczenie ilości uczestników liturgii. Ten obrzęd zwany także "mandatum" przypomina o tym, jak Jezus obmył nogi Apostołom podczas Ostatniej Wieczerzy. To symbol uniżenia Jezusa wobec człowieka. Najwyższej miłości i pokory. Chrystus - Sługa. I mandacie, który Jezus daje Kościołowi. "Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? (...) Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem".
  • Dlaczego ksiądz przenosi Pana Jezusa do bocznego ołtarza? Ten obrzęd ma miejsce po Komunii św. Przy dźwięku kołatek kapłan przenosi Najświętszy Sakrament do specjalnie przygotowanego tabernakulum zwanego Ciemnicą, na pamiątkę uwięzienia Jezusa w nocy przed męką. Każdego roku, do późnych godzin wieczornych, a w niektórych kościołach przez całą noc, przy Ciemnicy trwa adoracja Najświętszego Sakramentu. Dzisiaj też jesteśmy zaproszeni do osobistej modlitwy w swoich domach i pokojach.
  • Czym jest ceremonia obmywania ołtarza? Po przeniesieniu Pana Jezusa do bocznego ołtarza następuje tzw. ceremonia obmywania ołtarza. Ze Stołu Pańskiego zdejmuje się świece, obrus, mszał i krzyż. To symbol odarcia Jezusa z szat, pozostawienie Go samotnego w Jego męce. Omycie ołtarza symbolizuje też nowe życie, które otrzymaliśmy w Chrzcie św. przez mękę, śmierć i Zmartwychwstanie Chrystusa. Ołtarz pozostanie pusty do Wigilii Paschalnej.
  • Dlaczego tabernakulum w głównym ołtarzu jest otwarte i puste? To symbol Jezusa uwięzionego, w samotności oczekującego na wyrok, mękę i śmierć. Król zdradzony, osamotniony dla naszego zbawienia. Kiedy będziemy adorować krzyż w Wielki Piątek i Jezusa w Najświętszym Sakramencie przy Grobie Pańskim, puste tabernakulum będzie nam o tym przypominać.
« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

Dziś w Kościele

Ryk lwa

Marcin Jakimowicz W I czytaniu Urodził się w 1971 roku. W Dzień Dziecka. Skończył prawo na Uniwersytecie Śląskim. Od 2004 roku jest dziennikarzem „Gościa Niedzielnego”. W 1998 roku opublikował książkę „Radykalni” – poruszające wywiady z Tomaszem Budzyńskim, Darkiem Malejonkiem, Piotrem Żyżelewiczem i Grzegorzem Wacławem „Dzikim”. Wywiady ze znanymi muzykami rockowymi, którzy przeżyli nawrócenie i publicznie przyznawali się do wiary w Boga stały się rychło bestsellerem. Od tamtej pory wydał jeszcze kilkanaście innych książek o tematyce religijnej, m.in. zbiory wywiadów „Wyjście awaryjne” i „Ciemno, czyi jasno”.