Intuicyjnie czujemy, że słowa te nie są okrzykiem rozpaczy, a jednak zawartą w nich sugestię, związaną z tym, że Bóg rzeczywiście opuścił swojego Syna, trudno zrozumieć. A może okrzyk z krzyża to tak naprawdę wyraz ufności wobec Boga? Ufności ukrytej za pełnymi bólu słowami, które wyrażają Jego głęboką więź z Ojcem?